مبادا روی لاله پا گذاریم

نمیدانم چرا هر وقت میخواهم نامی از مرحوم سید محمد تقی موسوی بیاورم بی اختیار لفظ شهید را درمورد ایشان بکار میبرم .

شاید بخاطر این است که او استاد قرآن ما بود و هرچه خاطره از او داریم همه و همه خاطرات قرآنی و اخلاق قرآنی است و به نظر میرسد طبق روایات اهل بیت میتوان او را شهید خطاب کرد زیرا به حق رهرو راه شهدان بود و همه به او علاقه داشتند.

سید محمد تقی موسوی اهل اصفهان بود ولی چند وقتی بود به جهت مسائل کاری در شهریار ساکن شده بود و در همین مدت کم توانست خود را در قلب بچه ها جا کند بطوری که همه علاقه زادی به او نشان میداند و ایشان توانست چند مکتب قرانی را در شهریار پایه گذاری کند ولی متاسفانه چند سال پیش در اثر حادثه اتومبیل او و همسرش به دیار باقی شتافتند و تنها دختر بچه کوچکشان به یادگار ماند.

روحش شاد.